De ouders van de tweeling Joeri en Lara (11) vertellen op een onverwacht moment dat ze gaan scheiden. Ze willen alles vriendschappelijk regelen, maar dat blijkt lastiger dan gedacht. Voor Joeri en Lara breekt er thuis een vervelende tijd aan, terwijl ze op school juist zo’n bijzonder jaar hebben in groep acht. Jacques Vriens schuwt de grote thema’s niet, zoals kanker in ‘Achtstegroepers huilen niet’ (1999), euthanasie in ‘Code kattenkruid’ (2018) en nu een vechtscheiding. Afwisselend komen Joeri en Lara als ik-persoon aan het woord. Zo krijgt de lezer goed mee hoe ze ieder op hun eigen manier met de scheiding omgaan: Joeri die snel boos wordt en zijn gevoel het liefst wegstopt; Lara die wat meer meevoelt met haar ouders, maar wel onzeker wordt van de situatie. Mooi hoe de tweeling er op de moeilijke momenten voor elkaar is. De vele dialogen geven het verhaal vaart. Af en toe gebruikt Vriens onnodig een verkleinwoord (woedeaanvalletje) of een tikje oubollige uitdrukking (stuudje of ‘Juf Jannie, de schat’), maar er staan ook fijne beelden in de tekst (‘Het voelde net alsof er een grote onweersbui dichterbij kwam, heel langzaam en heel pesterig.’). Vriens laat invoelend en met humor zien hoe kinderen met een (vecht)scheiding omgaan. Vanaf ca. 10 jaar. Verberg tekst