Carry Slee schreef Afblijven al vijftien jaar geleden, maar het blijft een actueel verhaal. Zonder moraliserend over te komen weet Slee duidelijke boodschappen in haar boeken te verwerken. In Afblijven wijst ze erop hoe gevaarlijk drugs kunnen zijn en hoe eenvoudig een doodgewoon meisje in de drugswereld verzeild kan raken.
Melissa wil heel graag danseres worden. Als ze de kans krijgt om mee te dansen in een clip, is ze dolgelukkig. Ook haar vrienden vinden het fantastisch en steunen haar volledig. Na een tijdje komt Melissa’s beste vriend Jordi te weten dat Melissa drugs gebruikt heeft tijdens een repetitie bij Jim, een van de dansers, om losser en vrijer te kunnen dansen. Jordi begint zich zorgen te maken om Melissa. Ze gaat steeds vaker naar Jim en ze rookt niet alleen joints, maar begint ook lsd en xtc te gebruiken. Jordi weet niet wat hij moet doen om Melissa tegen te houden. In hun vriendengroepje zijn de meningen verdeeld: sommigen willen Melissa koste wat kost blijven steunen, anderen vinden dat ze in de fout is gegaan en trekken zich er niets van aan.
Afblijven wordt vanuit Jordi’s perspectief verteld. Slee beschrijft niet enkel wat hij doet en meemaakt, maar vooral wat hij daarbij denkt en voelt. Dat maakt het verhaal heel direct en levensecht. Ze hanteert een erg spontane stijl waarbij ze veel gebruik maakt van dialogen en vrije indirecte rede (bijvoorbeeld: ‘Is dat even een misrekening. Nu zijn ze hier en dan mogen ze er niet in.’). Ook dat draagt ertoe bij dat Afblijven heel vlot leest.
Ter gelegenheid van de de vijftiende verjaardag van Afblijven is het boek opnieuw verschenen als een vrij dunne paperback. De hoofdstukken zijn vrij kort en na elk hoofdstuk wordt een kleine sprong in de tijd gemaakt. Die zorgen ervoor dat er pit in het verhaal blijft.
Het centrale thema, drugsverslaving, wordt zijdelings benaderd, door de ogen van Melissa’s beste vriend. Zo focust de auteur niet enkel op het drugsgebruik zelf, maar vooral op de machteloosheid van mensen uit de naaste omgeving en op de uiteenlopende meningen en reacties van anderen. Slee geeft via het verhaal van Melissa en Jordi aan hoe je het beste met zo’n situatie om kan gaan, hoe belangrijk het is om je vriend of vriendin te blijven steunen en vooral hoe gevaarlijk drugs kunnen zijn. Hoewel die waarschuwing erg duidelijk naar voren komt, wordt Slee nergens opdringerig en blijft Afblijven vooral een boek dat elke jongere zou moeten lezen. [Marlies Dens] Verberg tekst

Deze vlot geschreven tienerroman gaat over een groepje vrienden (ca. 14 jaar), ogenschijnlijk positief, vrolijk en betrokken bij elkaar; maar de vriendschappen en zelfs de verkeringen worden gemakkelijk verstoord door roddel en jaloezie. Het verhaal handelt vooral over de onderlinge relaties en dat levert veel beschrijvingen van interactie en alledaagse dialogen op. De karaktertekening is oppervlakkig en beperkt zich tot stereotypering van de beoogde karaktereigenschap zoals: hulpvaardigheid, jaloersheid en 'blinde' ambitie. Het probleem dat in het verhaal wordt behandeld, is het gemak waarmee een verslaving aan met name XTC-pillen kan ontstaan onder de schoolgaande jeugd. De motieven daarvoor worden genoemd. Ook plaatst het verhaal de gebeurtenissen in de belevingswereld van de schoolgaande jongeren. De roman waarschuwt vooral en is daarnaast onderhoudend. Bij de doelgroep slaat de vlotte en snelle beschrijvende stijl goed aan. Voorzien van een foto-omslag van een meisje*. Werd in 2006 verfilmd. Vanaf ca. 13 jaar. Verberg tekst